Bistan denez, konstituzio haren klabe sostengua PP-rengan eta PSOE-rengan dago, Ciudadanosen laguntzarekin orain. 78ko erregimena deritzana, ordea,  Estatuaren egitura guztietan integratuta dago, Monarkiatik hasita, Espainiako Auzitegi Nazionalarekin jarraituz edo Auzitegi konstituzionalean, frankismoren jarraitzaile fidelak besterik ez dugu aurkituko delako espainiar Trantsizioan. Egitura haiei beste bat gehitu diete azken egun hauetan beren eskubideak defendatzeagatik borrokatzen direnei ankerkeriaz aplikatzen dizkieten lege errepresiboez. Ondo asko dakigu euskaldunok eta gure haragietan egiaztatu dugu, tortura bezalako etengabeko erabilera ankerraz. Alabaina, konstituzio horretan jasoak dauden beste lan eskubideek ere ez dute ezertarako balio. Zapatero sozialistaren agindupean inongo arazorik gabe moldatu zuten  135 artikulua erreferendumik ezean eta, hain espainiar abertzaleak haiek, edozein subiranotasun mota likidatu diete Europako batasunaren oinei.

Herri katalanak itxaropena desagertzea ikusi du Europako Batasuna gobernatzen duten oligarkiek estaldura eman ziezaietela haren eskubideei eta espainiar errepresioaren kontra babes ziezaieten.

Bada, Francoren oinordekoa den 78ko erregimenaren horma berriro kitzikatzen ari da eta, usteltzearen kirats mugagabea estaltzea saiatzean, haren egitura guztiak zipriztin ditu. Jakina da PP eta PSOE moneta beraren bi alde eta aurpegi desberdinak direla. Trantsizioaren oposizioa traizionatu eta 78ko erregimenaren horma inposatu gintuzten, ez dugu hura errepikatu behar.

Aitzitik, eskuin muturraren hazkuntza  beharrean, faxisten loraldiaren partez, jada duela berrogei urteko aipatu 1978ko Trantsizioarena bukatu beharra dago eta autodeterminazioaren eskubidea gauzatu. Ez dago beste biderik.