Asko izan dira Askapenatik egindako aldarriak urteetan zehar. Euskal Herria sozialista helburu, hainbat herri borrokalarirengandik jaso ditugu mila irakaspen, eta elkar elikatuz hazi gara. Nikaraguako borroka sandinisten garaiak, Zapatismoa, iraultza bolivartarra, Kuba… Ondo baitakigu, Kuba gabe, ezer ez zela berdina izango. Eta ondo ikasia baitugu, elkarren erreferentzia eta babes gabe, ezinezkoa dela garaipen integrala
Hitz egin dezagun Europaz. Hitz egin dezagun Europar Batasunaz. Ez gara gehiegi mintzo hartaz, eta hark gure bizitzekiko duen eraginaz. Badirudi badakigula Espainia eta Frantzia ondo seinalatzen, euskaldunokiko jazarpena identifikatzen; baina, Estatu horiez harago, bada sistema oso bat arnasten uzten ez diguna, langile gisa, eta emakume gisa.
Apirilaren 17a dugu Preso Politikoen Nazioarteko eguna, duela urte batzuetatik. Ordutik, munduko herri iraultzaileekin batera, preso politikoen askatasuna aldarrikatzen gabiltza, aho batez. Argi dugulako jazarle beraren aurrean oldartu behar garela, eta preso politiko izateak zentzu bat eta bakarra duela: sistema kapitalista inperialistaren aurkako borroka.
1986ko martxoaren 12an eman zion Hego Euskal Herriak ezezkoa NATOri, erreferendum batean. Pasa dira 32 urte, ordutik, baina gauzak ez dira aldatu, eta egitura politiko-militarrak bere horretan dirau.
Aurten ere, munduko hainbat txokotara antolatu ditu brigadak Askapenak, baina ahaztu gabe Euskal Herria dugula helburu. Izan ere, internazionalismoak gure herriaren askapen nazional eta sozialean daukan garrantzia jarri nahi dugu mahai gainean. Askapenaren hastapenetatik, brigadak izan dira horretarako tresnarik garrantzitsuenetako bat.
Lo + leído