Aitortu behar dut sarritan jotzen dudala Hiztegira, hizkuntza bata edo bestea dela, batzuetan politikaren eremuan ohiko bihurtzen diren hitzen esanguraz jabetzeko. Ohiko eta, kasuan kasu, ardatz ere bihurtutako hitz horien esanguraz jabetzeko. Hitzen adieraz.
Heldu da. Heldu behar zena heldu. Gertatu, urtu da erakunde izan zena. Erakundeak ez direla zertan betirako izan seinale. Orain joatea da kontua, iraganera joatea, udako ikastaroetan eztabaidagai, batzuk gerorako perspektiba murritzean denbora luzean tematuko diren arren izan zen erakunde hura ezbaiaren mahai politikoan mantentzen. Zooma nahiago dute horiek angeluhandia baino. Joatea bai, ez ahaztea. Izan ere, kontakizunetan nork berea.
Lehengoan, Gure Esku Dago-k deituta, mahai inguru batean hartu nuen parte Gasteizen. Geure gauzetan erabakitzeko dugun eskubideaz aritu ginen han, zergatik eta zertarako erabaki. Eta zehatzean Gure Lurraz erabakitzea izan genuen mahaian ardatz. Hona nire ekarpena.
Begiratu berri dut Munduko Ekonomia Foroak, Davosen bildua, azken urteetan egin legez aurton ere argitaratutako txostena: Arrisku Globalak 2018. Herrialde eta sektore askotako eragileen perspektibak eta pertzepzioak hartzen ditu oinarri. Ondorioz, 5 kategoriatako arrisku globalak zerrendatu dira: Ekonomikoak, Anbientalak, Geopolitikoak, Sozialak eta Teknologikoak. Zerrendatu eta ordenatu, kontuan izanda arriskuok gertatzeko probabilitatea eta, gertatzekotan, balizko inpaktua.
Ohikoa izaten da “zoru” hitza Politika esaten den eremuan. Zoru etikoa, kasurako. Etika oraingoan aparte utzita, zorua gura dut hona ekarri. Izan ere, zoruari ematen zaion garrantzia haren gainean eraiki daitekeenak agintzen du; zorua orube hartuta, estatikoa, berezko baliorik gabea … eta laua bada hobeto, arinago estali daiteke eta!
Irakurriena